Rozdział II

Tym razem jeszcze bardziej was zaskoczę...

Pamiętacie Jeremy'ego, tego faceta z prologu?

Otóż w tym rozdziale, okazuje się, że był żonaty...

Kim była jego żona?

Dowiecie się w tym rozdziale!

Komentujcie!

_____________________________________________________________

*Perspektywa Rosalie *

Widziałam minę Adelii. Nie wskazywała ona na to, że jest szczęśliwa. Raczej, że czuje się wściekła i oburzona.

   ,,Tylko czemu ja to zrobiłam?’’ – natarczywie myślałam.

- Zasłużyła na to… - odparłam ze złością.

Nigdy w życiu nie zapomnę tego, jak porzuciła mnie dla kariery modelki, gdy miałam ważną operacje.

Konkretnie była to operacja serca. Mogłam umrzeć. A ona? A ona szaleje na tych wszystkich pokazach z dawnych kolekcji Coco Chanel!  Wiem. Przepraszała mnie pięćdziesiąt razy. Ale dla mnie to, co zrobiła było niewybaczalne. Nie wiedziałam, że strata przyjaciółki tak boli…

Zaczęłam rozglądać się po moim nowym mieszkaniu. Nie było ono zachwycająco piękne… Jednak bardzo spodobało mi się łóżko o okrągłym kształcie, na którym pościel z licznymi, kolorowymi wzorami, leżała niechlujnie. Poduszka ze  zdjęciem małego labradora wyglądała uroczo. Apartament okazał się być miły i przytulny.

Zasłoniłam błękitne firanki, bo słońce raziło mnie w oczy, po czym zajęłam się wypakowywaniem moich rzeczy.

Zadzwonił telefon. Odebrałam.

- Halo? Mamo! Witaj! Proszę, powiedz, coś się stało?

Mama kazała mi odebrać maila. Rozłączyłam się i tak też zrobiłam.

,,Kochanie, cześć, tu mama… Jesteś już na tyle duża… Ech, miałam Cię o tym poinformować dawno temu… Ale postanowiłam, że przekaże Ci tą wiadomość dziś. Otóż, nie jestem twoją biologiczną matką. Twoją prawdziwą matką jest Gabriella Jones. Nie chcieliśmy cię martwić w dzień urodzin. Pewnie teraz zastanawiasz się, gdzie jest twoja prawdziwa mama. No więc… Twój biologiczny tata, Jeremy, nie chciał mieć dziecka i kazał Gabrielli wybrać między tobą a nim. Gabriella wybrała ciebie, ale wtedy… Och, Rosie! Okazało się, że twój tatuś był długo poszukiwanym przestępcą! Przyjaźniłam się z Gabriellą… Jakże ja za nią tęsknię! Nim było za późno, twoja mama przekazała nam ciebie do opieki. Twoja matka już nie żyje. Zabił ją Jeremy. Mam nadzieję, że nie masz nam za złe tego, że przed tobą to ukrywaliśmy.

Zawsze kochający,

Twoi mama i tata’’.

Kiedy przeczytałam tego maila poczułam wielką pustkę. Nagle zaczęłam mieć wyrzuty sumienia, że czasami źle zachowywałam się dla mojej ,,macochy’’ i  ,,ojczyma’’. Oni próbowali mnie chronić przed Jeremy’m. Jeremy to nie jest mój tata! To morderca! Nigdy, przenigdy nie użyję wobec niego określenia ,,tata’’ ani ,,ojciec’’.

Zadzwoniłam do mamy.

- Kim jest Jeremy? – spytałam nerwowo. – Co on zrobił, oprócz tego, że zabił mamę?

- Och… Nie wiesz? Jeremy słynie z zabijania niewinnych ludzi… Podobno przed śmiercią zabił jakiegoś Louisa Flogersa…

- Dlaczego Jeremy zmarł? –spytałam

- Jakaś dziewczyna, z którą miał romans, zabiła go… Ale do zbrodni nie doszło  w Miami, naszym mieście. Podobno stało się to w Nowym Yorku… Ta dziewczyna miała na imię Isa… Chyba Isabella…  i po śmierci Louisa, który był jej mężem sama uśmierciła Jeremy’ego… Podobno ta Isabella jest matką tego piosenkarza, Roberta Flogersa… Isabellę poszukuje policja…

- Robert Flogers? Ten przystojniak?

- Chyba tak. Córciu… Nie jesteś chyba na nas zła? Chcieliśmy cię chronić… Zawsze będziemy cię kochać jak własne dziecko…

- Wiem mamusiu… Szkoda, że nie pamiętam mojej prawdziwej mamy…

- Życzę ci powodzenia w nowej pracy! I… wracaj niedługo do domu, cała i zdrowa!

Uświadomiłam sobie, że Jeremy jest najbardziej okrutnym człowiekiem na ziemi… Biedny tata Roberta! Biedna jego mama, którą poszukuje policja! Biedna Gabriella, moja ukochana mamusia…